Pszenica ozima odmiana: BELISSA. Wpisana do Rejestru Odmian w 2014 r. Odmiana chlebowa, klasa jakości A / B. Wyhodowana w Smolicach.

Pszenica ozima BELISSA: nagrodzona ZŁOTYM MEDALEM targów Polagra Premiery 2018. Drugie miejsce w Polsce pod względem przezimowania w swojej grupie jakości. Trzecie miejsce pośród wszystkich odmian pszenic w Krajowym Rejestrze.

Charakterystyka odmiany:

Belissa - wysoki plon i zimotrwałość

- łączy w sobie wiele pozytywnych cech pożądanych przez producentów,

- odmiana o bardzo stabilnych parametrach jakości, większością cech technologicznych dorównuje wzorcowej odmianie Tonacja,

- wysoka plenność odmiany - zarówno w normalnych jak i intensywnych warunkach uprawy,

- bardzo wysoka przedżniwna odporność na porastanie - w 9 stopniowej skali ocena 9 przy 6 odmiany wzorcowej,

- nadaje się do uprawy w różnych warunkach - środowiskach, stanowiskach i po różnych przedplonach.

Wymagania glebowe i przedplony:

Pszenicę ozimą należy uprawiać na glebach - kompleksy: pszenny bardzo dobry, pszenny dobry, żytni bardzo dobry. Gwarantuje to uzyskanie bardzo dobrego plonu. Na glebach słabszych (kompleks pszenny wadliwy, żytni dobry) zwiększy się udział pośladu w plonie. Najlepszymi przedplonami są rośliny strączkowe, rzepak ozimy, ziemniaki (z wyjątkiem późnych odmian), a także owies, kukurydza na kiszonkę, koniczyna z trawami. Negatywny wpływ przedplonu można ograniczyć uprawą poplonów ścierniskowych.

Siew:

Odmiana wymaga siewu w optymalnym terminie dla poszczególnych regionów kraju. Ilość wysiewu wynosi: 350 - 450  z/m.kw. (tj. 180 - 245 kg/ha; ilość kg/ha uzależniona jest od ciężaru/masy 1000 kiełkujących ziaren). Niższa norma zalecana jest dla gleb i przedplonu dobrego, optymalnego terminu siewu i intensywnego nawożenia N. Wyższą normę wysiewu należy stosować w przypadku opóźnionego siewu, gorszego przedplonu i słabszej gleby. Ziarno siewne powinno być zaprawione jedną z zapraw: Baytan Uniwersal 19,5, Oxafun 500 FS, Maxim 025 FS, Vincit 050 FS, Beret 050 FS, Raxil, Dividend 030 FS oraz inne.

Nawożenie mineralne:

Odmiana dobrze wykorzystuje dawki azotu. Nawożenie N zależy od zawartości azotu w glebie, kompleksu glebowego, przedplonu i spodziewanego plonu. Dawka N wynosi 80-140 kg/ha. Najlepiej stosować w trzech terminach: I - w okresie ruszenia wegetacji wiosną ( 60 - 70 kg N/ha), II - w fazie strzelania w źdźbło (40 - 50 kg N/ha, III - na początku fazy kłoszenia lub zaraz po kłoszeniu ( do 40 kg/ha). Nawożenie fosforowo - potasowe należy stosować zależnie od zawartości składników przyswajalnych w glebie oraz kompleksu glebowego i winny wynosić P2 O5 50 do 100 kg/ha, K2 O 40 do 120 kg/ha. Przy intensywnym nawożeniu azotowym należy stosować regulatory wzrostu, najlepiej w dwóch dawkach: I koniec krzewienia pierwsze kolanko, II przed wykłoszeniem.

Ochrona roślin:

Środki ochrony roślin należy stosować zgodnie z zaleceniami IOR.