Pszenica jara, odmiana: Raweta. Wpisana do Rejestru Odmian w 2005 r. Odmiana typu jakościowego - grupa A. Chroniona wyłącznym prawem hodowcy.

Raweta to jedna z najplenniejszych pszenic jarych. Odmiana uniwersalna o bardzo dobrej jakości. Plonuje bardzo stabilnie, wyróżnia się dobrą zdrowotnością i odpornością na wyleganie. Odznacza się dużą odpornością na mączniaka, oraz septeriozę liści i kłosa. Krzewi się dobrze, udaje się w całym kraju. Wysokość źdźbła około 90 cm. Wyrównanie dobre. Ziarno jest średniej wielkości, szkliste i dobrze wypełnione, o wysokiej zawartości białka i dużej zawartości glutenu. Masa 1000 ziaren średnia, około 38,0 - 40,0 g. Duża odporność na porastanie w kłosie. Zarówno wymielność, jak i inne parametry mąki i ciasta tej odmiany oceniono pozytywnie..

Opis morfologiczny: Młode rośliny o nie zabarwionych antocyjanem pochewkach kiełkowych i silnie owłosionych pochewkach liściowych oraz pośrednim typie wzrostu. Liście flagowe przed kłoszeniem ustawione pośrednio i poziomo, nalot woskowy na stronie dolnej liści i na pochwie silny, ostrogi nie zabarwione antocyjanem. Źdźbło średniej długości, o cienkich ścianach, nieznacznie wypełnione rdzeniem, dokłosie o silnym nalocie woskowym, nie zabarwione antocyjanem, nie sfalowane, kolanko średnio owłosione lub sporadycznie słabo owłosione. Kłos bezostny, biały piramidalny, średniej długości, średnio luźny, o średnim nalocie woskowym, przy dojrzewaniu ustawiony pośrednio lub poziomo, pylniki nie zabarwione antocyjanem, plewa na zewnątrz nie owłosiona, wewnątrz słabo owłosiona, rysunek wewnętrzny mały, średni lub brak, ząbek plewy średnio krótki, prosty; brak plewy średni i szeroki, skośny, ząbek plewki lekko zakrzywiony; osadka kłosowa o słabo owłosionym szczytowym członie; kłoski nadliczbowe nie występują, ostki tylko na wierzchu kłosa, krótkie. Ziarno czerwone, pod wpływem fenolu barwiące się pośrednio, włoski bródki średniej długości.

Wymagania agrotechniczne: Pszenica Raweta najlepiej plonuje na glebach o dobrej kulturze. Może być jednak uprawiana na różnych glebach kompleksu pszennego. Z obecnie dostępnych pszenic jarych jest odmianą tolerującą gleby słabsze, toleruje również zakwaszenie gleby.

Siew: Pożądany jest jak najwcześniejszy siew, co sprzyja lepszym wschodom, poprawia ukorzenienie i zwiększa odporność na niekorzystne warunki środowiska. Nasiona przed siewem należy zaprawić. Ilość wysiewu: 500-600 kiełkujących ziaren na 1 m/kw. ( 200 do 260 kg/ha). Wyższą normę stosujemy przy gorszym przedplonie, słabszej glebie, opóźnionym siewie i planowaniu użycia antywylegacza.

Nawożenie: Nawożenie należy stosować zgodnie zaleceniami Stacji Chemiczno-Rolniczej. Ogólnie można przyjąć  średnie dawki nawożenia na 1 hektar: fosforowe 50 do 100 kg P2 O5, potasowe 60 - 120 kg K2 O i azotowe 50 - 100 kg N. W miarę potrzeby stosować również nawozy magnezowe i wapniowe. Około 50 % nawożenia azotowego stosować  przedsiewnie, pozostałą dawkę w fazie strzelania w źdźbło i kłoszenia. Wskazane jest nawożenie pogłówne w postaci dokarmiania dolistnego.

Ochrona roślin: Środki ochrony roślin stosować zgodnie z zaleceniami IOR. Na glebach wilgotnych, przy dużych opadach Jasna reaguje zwyżką plonów na oprysk przeciw wyleganiu.

Zbiór i przechowywanie: Pszenica z plantacji winna być zbierana w fazie dojrzałości pełnej i bez nadmiernej wilgotności. Raweta dojrzewa nieco wcześniej. Ziarno po dosuszeniu i oczyszczeniu należy przechowywać w przewiewnych pomieszczeniach, gdyż w takich warunkach zachowuje pełną przydatność do celów wypiekowych i nasiennych.